geldiğim bi yol değil karanlıktı göremedim simdi ğittiğim bir yolmu sanki bende
sevemedim her gün ayrı döngülerle yedi bitirdi bedenimi şimdi ben mi nerdeyim bi
bilsem anne kendimi gizemli duygularda aradım belki saklanır diye san ki
bulgular içinde yoktu sevgi sende terk edişti tek çıkar yolum oyun bozulmasın
belki gün gelirde kavusuruz ama uyanmasın o zman işte elimi tut va sahne hiç
kapanmasın o zman anla sen beni baska caremiz yoktu o zman işte ben le gel gel
ki benle sol yok ki baska caremiz dönmem çok zor
NAKARAT
her gün ayrı
döngülerle hep mi sahte övgülerle yol mu sence dön memek te sende ben le gel
belki yandı bestelerde kaç kül oldu destelerde yan tutuş bu velveleyle şimdi
benle gel
sacmalar bu kelimeler yoklugunda saçmalar yağmalar duygularımı
acımasızca kalpte ses çıkarmadan dayanır anca saldırır bu kalp saklısaklı
ağlayınca belli dir bu sözlerim katlanırsa ayrılık bu zor dayanmaz ah yürek
gurur yapar bu gözlerim gizli gizli mahvolur şimdi belki ben yolcuyum bak
defoldum hayatından anlaman zor olsada ben yoruldum izlemekten sen gücen me bana
kalırsa varlığım gider sana alışmalısın artık anla yokluğum yeter sana yok
düşüncelerde boş hayallerinde ben yokum bari yanlız bırakma ben le gelde
yorgunum